1 min

Onlangs organiseerde De Roo met NSO-CNA de inspiratieavond ‘Van polarisatie naar dialoog’, met als gastspreker Ahmed Marcouch. Een avond over gedragsverandering: verbinding zoeken waar polarisatie optreedt. In de nieuwsbrief van deze maand deelt Maarten Ebbing ook een artikel over gedragsverandering. Zijn conclusie: gedrag verandert pas ècht als zowel de context als het gevoel kloppen.
Twee perspectieven op gedragsverandering. Twee thema’s die zich dagelijks kunnen afspelen in jouw school of bestuur. Daarom zijn ze de aandacht meer dan waard.
Maar mag ik je uitnodigen om nog iets verder uit te zoomen?
De wereld kijkt met afschuw naar het geweld in Gaza. Ook ik. Maar wat doe ik ermee? Een repost op LinkedIn? Een boze reactie? Dat is makkelijk. Natuurlijk zijn we geen wereldverbeteraars van vandaag op morgen. Maar op de lange termijn? Wij leiden de toekomstige artsen, juristen, ambachtslieden, leiders en volgers op. Dat maakt onze rol als schoolleider van grote waarde.
In de school waar ik nu werk, liet een teamleider haar lange haar afscheren onder het motto ‘kaal voor Gaza’ – haar lokken doneerde ze voor pruiken. Een docent draagt een T-shirt met een duidelijke oproep: stop het geweld. Kleine daden, grote betekenis. Het begin van een groeiend protest.
Terug naar context en gevoel waarover Maarten schrijft. De context van het geweld begon met een aanval van Hamas. Maar wat volgde, tart elke proportie. Het gevoel dat dit oproept, is rauw en onontkoombaar.
Houdt onze verantwoordelijkheid op bij onderwijskundig leiderschap? De context van een school is vaak al complex genoeg. Maar mijn gevoel zegt me dat niets doen geen optie is. De stijl van de leider sijpelt door tot in alle uithoeken van een organisatie en daarmee is onze invloed groot.
Ik heb de wijsheid niet in pacht. Hoe kunnen wij onze invloed effectief inzetten om bij te dragen aan een rechtvaardige wereld, vormgegeven door onze leerlingen van nu?
Reacties, suggesties: mail naar tdevries@deroo.nl
Teus de Vries,
partner De Roo